توسط : در شرایط فعلی ، بسیاری از افراد جامعه بدلیل ترس از ویروس کرونا در شرایط پرتنش و مضطربی به سر می‌برند که این امر باعث ضعیف ساختن سیستم دفاعی بدنی، آنها را در برابر بیماری می شود.
استرس، نگرانی، ترس و اضطراب به اندازه کافی در زندگی بد نیست، بلکه می‌تواند به فرد برای مقابله با تهدیدات پیش رو در زندگی کمک‌کننده باشد و برای آن برنامه داشته باشد. ولی وقتی این استرس، نگرانی، ترس و اضطراب تشدید می‌شود و تداوم می‌یابد، از حالت طبیعی خارج شده و بیمارگونه می‌شود و واکنش‌های جسمانی، شناختی، عاطفی و رفتاری را برای افراد به همراه دارد.
واکنش‌های جسمانی از جمله افزایش ضربان قلب، عرق‌کردن، خشکی دهان، لرزش، سرگیجه، تند و کوتاه شدن تنفس، سر درد و درد عضلانی، خستگی، ناراحتی معده – رودها (یبوست، اسهال)، کاهش انرژی، احساس خستگی، مشکلات خواب، و … می باشد.
واکنش‌های عاطفی : ترس، نگرانی، غم، از بین رفتن علاقه به فعالیت‌های لذت‌بخش معمول، احساس سرخوردگی، تحریک‌پذیری، عصبانیت، احساس ناتوانی
واکنش‌های رفتاری : اجتناب از موقعیت‌های خاص، پرسش‌های مکرر در مورد رو به راه بودن اوضاع، دائم به دنبال خاطر جمع بودن، سرزنش دیگران، گسترش شایعات، وابستگی به الکل
همچنین دلایل متعددی وجود دارد که به این استرس دامن می‌زند: از جمله سرعت انتشار بیماری از حالت اپیدمی به پاندمی؛ ناآگاهی و عدم شناخت کامل این ویروس از نظر علائم و نشانه‌های آن؛ راه‌های انتقال؛روش‌های پیشگیری و مراقبت‌های اولیه؛ طول دوره بیماری؛ روش‌های درمان و پیامدهای آن؛ وجود اطلاعات ضد و نقیض، اینفودمی‌ها یا آمار و اطلاعات گسترده غیرموثق و نامعتبر و بزرگنمایی آن از طریق شبکه‌های اجتماعی و … موجب شده میزان استرس، ترس و نگرانی از این بیماری، خیلی بیشتر از خود بیماری شود.
همه ما می‌دانیم که استرس شدید و طولانی مدت، سیستم ایمنی ما را تضعیف می‌کند، مقاومت ما را در برابر بیماری‌ها کاهش می‌دهد و شانس ابتلا به بیماری افزایش می‌یابد. به همین دلیل استفاده از نکات زیر می‌تواند در کنترل و کاهش استرس، نگرانی، ترس و اضطراب ناشی از این بیماری به ما کمک کند.
مدیریت استرس:
*اطلاعات و حرف‌های ضد و نقیض هرکانالی را دنبال نکنیم ، چون موجب افزایش میزان نگرانی ما می شود.
*در جستجوی دریافت آمار لحظه ای نباشیم. این اطلاعات نه تنها کمک‌کننده نیستند، بلکه نگرانی را بیشتر می کند.
*از اخباری که تاثیر منفی می‌گذارند و هیجانات منفی را بسط می‌دهند، دوری کنیم.
*در زمینه واقعیت‌های گذشته و رویدادهای پیش رو بزرگنمایی و فاجعه انگاری نکنیم.
*باور داشته باشیم موضوع جدی است ولی می‌توان با مراقبت و پیشگیری، آن را مدیریت نمود و میزان ابتلا به آن را کم کرد.
*قبول کنیم که موضوع جدی است ولی مشابه سایر بیماری‌ها، قابل مدیریت است و راه حل مطمئنی برای درمان آن پیدا می‌شود.
*بپذیریم بسیاری از اتفاقات در ارتباط با ویروس کرونا در اختیار ما نیست تا بتوانیم اقدامات موثری انجام دهیم. بنابراین به سمت چیزهایی برویم که در اختیار ماست. از جمله رفتارهای خودمراقبتی، رعایت بهداشت فردی، مدیریت هیجانات، نحوه تماس و ارتباط با دیگران و …
*از واقعیت فرار نکنیم، آنها را انکار یا سرکوب نکنیم. برعکس سعی کنیم آنها را بشناسیم و زیر سوال ببریم تا افکار و احساسات بهتری داشته باشیم.
*چسبیدن بیش از حد به هر چیزی اضطراب آور است. تا زمانی که بیش از حد به چیزی فکر کنیم، آرامش نداریم.
*با تغذیه مناسب، خواب مناسب، ورزش مناسب، سرگرمی و پرکردن اوقات فراغت با کارهایی که ما را شاد می‌کند ، برای خودمان سبک زندگی سالمی اتخاذ کنیم.
*سعی کنیم رفتار و عملکرد عادی داشته باشیم و فعالیت روزمره و عادی خود را حفظ کنیم.
*مثبت باشیم. به جنبه‌های مثبت زندگیمان توجه کنیم. از چیزهایی که داریم لذت ببریم و شکرگزاری کنیم. کارهای مثبت انجام دهیم. کسانی که موجب رنجش ما شده‌اند، را ببخشیم. دعا نقطه اتصال ما به نیرویی قدرتمند است که می تواند امید را در ما تقویت کند. اعمال و رفتارهای خوب دیگران را تشویق کنیم.
*از کلمات، جملات یا رفتارهای آرامش‌بخش، به ویژه مواردی مثل تنفس آرام یا عمیق، تصویرپردازی ذهنی و …، استفاده کنیم.
*سرمایه روانشناختی خود را که شامل امیدواری، خوش‌بینی، تاب آوری و خودکارآمدی است، ارتقاء ببخشیم.
*با افراد شاد، خوش‌بین، امیدوار، شوخ طبع و با روحیه قوی معاشرت داشته باشیم.
*به خودمان یادآوری کنیم که سالم، قوی، شاد و با نشاط هستیم و آمادگی مقابله با هر سختی و دشواری را داریم.
*در مورد احساسات و نگرانی‌های خود را با افراد قابل اعتماد صحبت کنیم.
*از افراد غمگین، ناامید، افسرده، دلسرد، بی‌انگیزه، بی‌حوصله، ترسو، مضطرب، بدبین، پرخاشگر، سرزنشگر، متخاصم، … که استرس ما را افزایش می‌دهند، دوری کنیم.
*با مدیریت هیجانات منفی و با تقویت سیستم ایمنی به جنگ ویروس کرونا برویم و مطمئن باشیم که او را شکست خواهیم داد. غم و نا امیدی، بی انگیزگی و… کمکی نمی کند.
*در مواردی که ترس و اضطراب مان زیاد است یا در گذشته زمینه اضطراب، ترس، وسواس، افسردگی، بیماری‌های روان- تنی، مشکلات شبه جسمی و … داشته‌ایم و در حال حاضر تشدید شده‌اند و نمی‌توانیم آنها را مدیریت کنیم، از یک روانشناس خبره کمک بگیریم.
مدیریت استرس خانواده:
اقدامات زیادی برای مدیریت و کنترل استرس و اضطراب ناشی از ویروس کرونا در خانواده، می‌توان انجام داد در ادامه به برخی از آنها اشاره می‌کنیم.
در جهت ایجاد جوِّ سالم، محبت آمیز و صمیمانه بین اعضای خانواده تلاش کنیم.
فضای خانواده را با هیجانات مثبت مثل شادی، نشاط، شوخی، طنز و… پر کنیم.
خنده سیستم ایمنی ما را تقویت می‌کند. با همدیگر بخندیم.
اوقات فراغت خانواده را با مطالعه، سرگرمی، بازی، تفریح، تماشای فیلم و سریال و … پر کنیم.
تا جایی که برایمان امکان پذیر است، به اعضای خانواده و نزدیکان کمک کنیم.
به کارهای عقب افتاده بپردازیم.
میزان مشارکت و همکاری در خانواده را بیشتر کنیم.
به اعضای خانواده یادآوری کنیم، آدمی از دل سختی‌ها و دشواری‌ها به پختگی و رشد یافتگی می‌رسد.
مدیریت استرس در کودکان:
کودکان در زمان ناراحتی و استرس، به والدین می‌چسبند، مضطرب می‌شوند، آشفته، عصبانی و پرخاشگر می‌شوند، نافرمانی می‌کنند، گوشه گیر می‌شوند،دچار شب ادراری می‌گردند و … . در چنین شرایطی رعایت نکات زیر را رعایت کنیئ:
برای کودکانتان وقت بگذارید، تا می‌توانید عشق و محبت و توجه نثارشان کنید و رابطه نزدیکی با آنان برقرار کنید.
به حرف‌ها و نگرانی‌هایشان گوش دهید، با مهربانی و آرامش با آنها صحبت کنید و به آنها اطمینان خاطر دهید.
کودکان خیلی زود خسته و بی حوصله می‌شوند. پس برای اوقات فراغت آنان در شرایط جدید برنامه بریزید.
برای بازی کردن با کودکان، برنامه‌ریزی کنید و وقت بگذارید.
مطالعه را به برنامه روزانه کودکان، اضافه کنید. ضمن پیشنهاد کتاب مورد نظر خودتان، اجازه دهید هر کتابی را که دوست دارند، بخوانند.
مرور درسهای گذشته همراه با فعالیت‌های جذاب و دوست داشتنی مثل برگزاری مسابقه، را مدنظر قرار دهید.
واقعیت‌ها را با زبان ساده و قابل درک و فهم بدون ایجاد اضطراب، برای کودکان توضیح دهید. برایشان توضیح دهید که چه اتفاقی افتاده و چه کارهایی باید صورت گیرد.
